Trammelanti Croquanti - alfa 146

[web]

"Neehoor meneer, DEZE alfa's roesten niet meer, ze zijn zelfs verzinkt!". Tenminste, dat zeiden ze bij de dealer in 1998, en dat zeggen alfa dealers nog steeds. Ik geloof ze niet meer.



Ik zocht een goedkoop G3 autootje. Ik vond deze Alfa. De verkoper keek me wat ongelovig aan toen ik melding maakte van een klein roestgaatje in de voetenbak links. Komma kijken dan! Samen kropen we er half onder, en zijn mond viel open van verbazing toen ik mijn vuist zo naar binnen stak. En vervolgens de auto nog kocht ook (maar wel voor een heel klein prijsje!). Want ach, dat lassen we wel even toch?

Eenmaal thuis blijkt het gat natuurlijk groter dan je dacht, wat resulteerde in bovenstaande foto. Tja, je moet de humor ervan inzien toch? Met schoen ging net niet. De slijptol was er echter nog niet bij geweest...

De volle omvang (dacht ik) werd duidelijk met het tapijt eruit.

Inderdaad, andere kant ook zo'n gat. Daar bleek de bodem van roestbrokken, bitumen en tectyl aan elkaar te hangen, ijzer was er niet zoveel meer. Nuja, dat kon er nog wel bij.

Eerste reparatiestuk (voor het kleinste gat) begint al ergens op te lijken.


Eenmaal erin geprutteld


De oplettende kijker ziet al meteen dat ik linksboven te zuinig ben geweest... daar viel na het maken van het reparatiestuk alsnog een gaatje in.
Dit was wel de moeilijkste ; er lopen kunststof benzineleidingen onderdoor die even uit de weg gehangen moeten worden (ik heb er voor de zekerheid nog een plaatje omheen gevouwen als extra hitteschild, tegen eventuele spetters)

Nu stond de wagen met de linkerkant langs de muur, dus ben ik met een vergrootglaasje de rechterkant van de auto verder langsgegaan. Daar werd ik niet zo vrolijk van. Even verderop, onder het stoelframe:



Heel fijn stukje om te repareren, drie lagen op elkaar met rotterij ertussen, en ribbels in de bodemplaat beginnen en eindigen hier. Twee stukken bodem komen bij elkaar en de derde laag is een steunbalkje voor de voorstoel. Dit is nog voor het slijpen trouwens, hier is alleen gepeuterd en geschuurd. Ook dit gat was voordat ik aan een barstje in de bodycoating ging peuteren in feite niet zichtbaar, de lagen bitumen en bodycoating waren samen met de brokstukken sterk genoeg om het optisch dicht te houden.

In de wielkast voor, die er prima uitzag zonder een spatje zichtbare roest, een voelbaar zwakke plek precies op de rand waar de plastic wielkuip ophoudt, halverwege het binnenscherm. Vinger erin, erdoor... jahoor, nog een gat. Een uurtje peuteren en loszittende bodycoat eraf steken later had ik dit:



Het vermogen van deze wagen om rotterij te VERSTOPPEN onder een flexibele laag bodycoating is enorm, je kunt je dus goed vergissen in zo'n auto!